سایت رسمی فدراسیون تکواندو ج.ا.ایران

این سایت متعلق به فدراسیون تکواندو جمهوری اسلامی ایران می باشد.

حقوق خبری و تصویری سایت
  • کلیه حقوق خبری و تصویری سایت متعلق به فدراسیون تکواندو جمهوری اسلامی ایران می باشد.
اطلاعات تماس
    آدرس: تهران - خيابان شريعتي - خيابان شهيد ميرزاپور (خيابان سهيل سابق) كوچه شهید طاهری - روبروي مجتمع مسكوني سبحان - فدراسيون تكواندو جمهوري اسلامي ايران
    کدپستی: 1931735593

    تلفن : 22242441
    تلفن : 22242442
    تلفن : 22242443

اسپرین مچ پا (Ankle Sprain)

.

توجه به آسیب‌های مچ پا و عوامل خطرساز و روش‌های پیشگیری از آسیب های این ناحیه از بدن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. آسیب لیگامان خارجی مچ پا 85% آسیب‌های مچ پا را تشکیل می‌دهد. لیگامان خارجی مچ پا بیشترین اهمیت را در نگهداری ساختار استخوانی و موقعیت مفاصل مچ پا دارد. در حرکات مفصل را از پیچیدن، چرخیدن، غلطیدن محافظت می کند. طبق آمار مطالعات اخیر آسیب مفصل مچ پا در تکواندوکاران بعد از آسیب‌های انگشتان و کف پا در جایگاه دوم قرار دارد.

 جنبه های بیومکانیکی و آناتومیکی

مکانیسم آسیب مچ پا لازم است توضیح مختصری در خصوص ساختار مچ پا داده شود. مفصل مچ پا، مفصلی لولایی بین ساق پا استخوان درشت نی نازک و استخوان تالوس یا قاپی است. این مفصل، امکان حرکات پلانتار فلکشن (کشش  مچ پا به پایین  به نحوی که نوک انگشتان پا رو به پایین باشند) و و دورسی فلکشن ( کشش مچ پا به بالا به نحوی که انگشتان پا رو به بالا باشد) را میسر می سازد. حرکات اینورژن و اورژن (چرخش پا به سمت داخل و خارج) وجود دارد دامنه این حرکات نسبت به حرکات قبل کمتر است. این محدودیت حرکت در درجه اول به وسیله کپسول مفصلی مچ پا ایجاد می شود که از طریق دو لیگامان جانب خارجی و داخلی تقویت می‌گردد. لیگامان جانب خارجی شامل: لیگامان نازک نی- قاپی قدامی، نازک نی- قاپی خلفی و قاپی- پاشنه ای است.

پایداری مجموعه مچ پا

  لیگامنت ها در حالت تحمل  وزن در حال استراحت هستند و مچ پا حداقل پایداری را در حالت پلانتار فلکشن دارد.  پایداری پویایی مچ پا به وسیله گروه عضلات نازک نئی فراهم می شود. در حقیقت تصور می شود که نبود عملکرد پیشگیرانه نازک‌نی ها یکی از عوامل ناپایداری  مفاصل مچ پا می باشد، که موجب می‌شود تا پا بار بیشتری را در وضعیت پلنتارفلکشن و اینورژن تحمل کند.تصور می شود شکست یا واماندگی بارگیری تاندون‌های ناز ک نئی بزرگتر است لیگامنت های نازک نی قاپی  می باشد و مساوی تاندون  پاشنه نازک‌نی  باشد.

وقتی توان تاندونهای عضلات نازک نی از رباط نازک نئی – قاپی بیشتر باشد و مساوی رباط پاشنه ای_ نازک‌نی است احتمال آسیب اسپرین مچ پا را خواهیم داشت. در تکواندو هنگامی که در حال ضد حمله هستیم و پا روی زمین را  به عقب کشیده احتمال اسپرین  مچ پا وجود دارد، زیرا همزمان هم پلانتار فلکشن داریم و هم اینورژن( چرخش داخلی مچ پا) که ترکیبی از آسیب رباط  پاشنه ایی - نازک‌نی و رباط قاپی نازک نئی  جلوی را بسته به شدت نیروی وارد شده خواهیم داشت.

ترتیب پارگی لیگامان ها زیر فشارهای اینورژن شامل فشار بروی رباط جلویی قاپی- نازک نئی و بعد کپسول قدامی خارجی که منجر به خونمردگی و به طور شایع با یک اسپرین مچ پا دیده می شود، و در ادامه لیگامان  درشت نئی نازک نئی تحتانی و پاشنه ای – نازک نئی و در نهایت  رباط قاپی – نازک نئی خلفی را خواهیم داشت و اگر فشار ادامه پیدا کند ، مجموعه مچ پا ممکن است از جا در رفته و یا شکستگی رخ دهد.

همچنین هنگامی که وزن بدن روی پای اورژن یافته (چرخش مچ به خارج) نیرو  وارد می کند، احتمال آسیب به لیگامنت دلتوئید در سمت داخل مچ پا خواهد شد. که این آسیب نادر است و در نهایت باعث شکستگی خارجی قوزک یا آسیب سندسموز( پیوند رباط) خواهد شد.

ورزشکارانی که دچار اسپرین لیگامان مچ پا می شود، در آن لحظه به آن توجه نمی کند به ویژه در یک مبارزه یا ورزش برخوردی که ممکن است پاسخ به بی حسی ناشی از فشار قوی باشد. شکستگی مچ پا به هیچ عنوان اجازه وزن اندازی را به ورزشکار نمیدهد به علت درد زیاد ، در پیچ خوردگی ورزشکار می تواند تحمل وزن کند اما با این کار احتمال تشدید درد وجود دارد و اهمیت زیادی به حس درد نباید داد زیرا این حس ها الزاما مربوط به وسعت آسیب  نیستند.

اسپرین مچ پا را می توان با توجه به شدت عارضه به سه دسته :خفیف درجه 1،متوسط درجه 2، و شدید درجه 3 تقسیم کرد.  در بیشتر اسپرین ها اول لیگامنت قاپی-نازک نئی و بعد لیگامنت پاشنه ای- نازک نئی درچار پارگی و یا کشیدگی میشوند.

درجه یک: پارگی ناقص ATFL بوده

درجه دو: پارگی کامل ATFL  اما CFL هنوز سالم است

درجه سه: پارگی هر دو لیگامنت ATFL و CFL مشاهده می شود. که در موارد نادر رباط PTFL نیز دچار پارگی میشود. درجه سه کمتر اتفاق می افتد.

 

مشخص کردن ناحیه درد

از ورزشکار بخواهیم با یک انگشت دردناک ترین نقطه را نشان دهد، برای تشخیص آسیب لیگامان وقتی ناحیه درد مشخص شد اگر تحمل وزن امکان پذیر باشد باید دامنه حرکت فعال مچ پا ارزیابی شود.

معاینه فیزیکی

تشکیل شده است آزمون های فشار و لمس ساختارها

آزمون های فشار:

 1) تست کشویی قدامی که آسیب رباط قاپی نازک نی جلوی را ارزیابی می کند

 2) تست تیلت تالار  که آسیب هر دو رباط قابی- نازک‌نی جلویی و پاشنه ای - نازک‌نی را ارزیابی می کند.

ارزیابی میدانی از مچ پای آسیب دیده

بازیکن در حالت تحمل وزن آسیب دیده باشد احتمال وجود آسیب های گسترده تر وجود دارد اگر بازیکن دچار کبودی و ناتوانی در تحمل وزن باشد باید از میدان مسابقه خارج شود. در غیر اینصورت احتمال آسیب جدی تری وجود دارد

بررسی های رادیوگرافی

تصویربرداری از آسیب مچ پا ضروری نیست مگر در شرایط زیر:

1) در طول خلفی شش سانتی متری پایینی ناز ک نی  که شامل نوک قوزک خارجی می شود

2) ناتوانی برای قدم زدن بیشتر از ۴ گام آن هم بلافاصله یا در یک ارزیابی دقیق تر در ظرف ده روز

3) درد در پایه استخوان کف پایی پنجم

پیشگیری از آسیب مچ پا

اقدامات زیادی در پیشگیری از آسیب های مچ پا مفید هستند. چنین بر می آید که تنها می توان  از فاکتورهای خطر زای قابل اصلاح در آسیب مچ پا پیشگیری کرد. به روشنی یک تاریخچه قبلی از استرین های مچ پا ، یعنی بزرگترین فاکتور خطر زا را نمی توان اصلاح کرد. شاخص توده بدنی متغیر دیگری است که به عنوان یک فاکتور خطر زا برای اسپرین های غیر تماسی مچ پا شناسایی می شود. به طور قطع ثابت نشده که چرا این متغیر بیان شده است است اما ثبت شده که ممکن است به علت ناتوانی بدن در طی حرکات پویا باشد. چنین بر می آید که با یک برنامه همه جانبه پیشگیری از آسیب مچ پا به این متغیر توجه شود.

در مطالعات اخیر نشان داده شده است که پنج دقیقه تمرین تعادلی بر روی تشک تعادل اسفنجی در طی روز پیش از فصل مسابقه و دو بار در هفته در طی فصل در رفع خطر اسپرین های غیر تماسی مچ پا در ورزشکاران با توده بدنی بالا موثر بوده. تمرینات فرود با یک پا مانند لی لی، به صورت مورب در مقابل حلقه قرار گرفته شده بر روی زمین می‌تواند در پیش فعال سازی عضلات نازک نی که حکم عضلات ثابت کننده مچ پا را دارند موثر باشد، و همچنین تاکتیک های فرود ممکن است است به پیشگیری و کاهش آسیب های زانو نیز کمک کند.

برنامه های توانبخشی

توانبخشی بسته به درجه آسیب می تواند از یک روز تا ۲۱ روز و در طی یک تا شش ماه بعد از آسیب  در آسیب های حاد ورزشکار را به میدان مسابقه برگرداند.پس از مدیریت حاد آسیب که  شامل ارزیابی اولیه ،ثابت نگه داشتن یا حرکت در یک رنج نرمان و بدون درد است و همچنین یخ گذاری و بانداژو بالا نگه داشتن عضو را در بر میگیرید و سپس ارزیابی توسط پزشک یا متخصص پزشکی ورزشی و گرفتن مجوز برای فعالیت به برنامه توانبخشی می پردازیم. تمام تمرینات در همه یمراحل باید زیر آستانه درد باشد.

در طی شش هفته اول پس از بروز آسیب روش های درمانی فیزیکی همانند یخ درمانی، اولتراسند، حمام گرم و سرد و تحریک الکتورنیکی می تواند بهبودی را سرعت دهند و انجام تمرینات قدرتی و دامنه حرکت زودرس را ممکن می سازد. تنها موثر بودن یخ درمانی( در موارد وجود تورم حاد) و فشار هوایی متناوب (در موارد تورم مزمن) در مالعات تصادفی به اثبات رسیده، در صورت سفت بودن عضلات ساق پا این عضلات باید تحت کشش قرار گیرند. تقویت ععضلان نازک نئی و درشت نئی قدامی در فالیت عملکردی باید مورد تاکیید و حس عمقی در تمام طول مدت توانبخشی باید مورد توجه قرار گیرد. اگر ورزشکار دچار تا هم ترازی در مچ پاست مانند صاف بودن کف پا، باید از ارتوزها استفاده کند، اصلاح این وضع می تواند حس عمقی ناحیه مچ پا و بخش جلوی پای ورزشکار را بهبود دهد.

مدیریت حاد:

به 48 ساعت اول پس از آسیب مچ پای شما اشاره می کند و در ریکاوری کلی حیاتی است. پس از آسیب و آسیب در پی بافت، بدن شما به واسطه یک فرایند التهابی واکنش نشان می‌دهد. التهاب برای ما خوب و بخش ضروری فرایند بهبودی است. مشکل این است که واکنش ممکن است کمی بیش از حد باشد. ، بنابراین ما مراقبیم تا مقدار تورم را کاهش دهیم به همین دلیل به یخ و فشار در قسمت مچ پا در مراحل اولیه نیازمندیم

استفاده از یخ التهاب مچ پا را کنترل کرده و میتواند به تسکین درد نیز کمک کند. بهترین روش سرد کردن آسیب استفاده از حمام یخ است چون آب ، سبب ایجاد فشار هم میشود، همچنین خطر سوختگی ناشی از یخ که ممکن است در نتیجه استعمال مستقیماً روی پوست ایجاد شود را نیز کاهش می دهد. یخ گذاری باید در دوره‌های بیست دقیقه‌ای محدود شود به علت اینکه که سرد کردن بیش از حد ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد.

چگونه از حمام یخ استفاده کنیم؟ یک ظرف مناسب را تا نیمه با آب سرد پر کرده و یخ را به آن اضافه کنید پایتان را درون ظرف قرار دهید، مطمئن شوید که محل آسیب به خوبی پوشش داده شده است. هر ۵ دقیقه پایتان را از آب خارج کنید و ده حرکت باز و بسته کردن مچ پا را تا زمانی که که این حرکات دردناک نباشد ادامه دهید . این کار را ۴ بار تکرار کنید. پس از این فرآیند پای خود را خشک کرده و بانداژ کشی را به کار ببریم در صورت امکان می توانید هر ساعت این کار را تکرار نمایید.

فشار درکنترل تورمی که اغلب همراه با اسپرین مچ پا است، می تواند بسیار موثر باشد، مطمئن شوید که بانداژ را بسیار سفت به کار نمی برید زیرا ممکن است جریان خون را محدود کند. در این مرحله وزن اندازی زیاد انجام نشود و بهتر است زمان زیادی پا به حالت عمودی نباشد و سعی بالا نگه داشتن اندام شود

برنامه ۲۱ روزه توانبخشی ( در آسیب های بدون ناپایداری و یا با ناپایداری پایین)

 هفته اول شامل ریکاوری است که استراتژی های مراقبت حاد با هدف کاهش تورم ، آغاز باز تمرین تعادل ، تحریک فعالیت عضله و حفظ آمادگی را در بر می‌گیرد. بستن بریس یا بانداژ محافظتی توصیه می شود.

هفته دوم برگشت به تمرین اصلاح شده است. هدف این بخش پیشرفت کار تعادلی ، افزایش فعالیت عضله و برگشت به فعالیت ورزشی اصلاح شده است. زمانیکه تورم فروکش کرد، ورزشکار می تواند ورزش های محدود خم کردن مچ پا به طرفین و پشت پا را با مقاومت  کم یا بدون مقاومت بسته به تحمل ورزشکارآاز نماید. وضعیت هوازی را از طریق رکاب زدن با دوچرخه ثابت یا شنا کردن حفظ کند.

هفته سوم مهارت جلوگیری از آسیب بیشتر. در این بخش تمرینات ویژه ورزش ، تمرینات تعادل عملکردی ، فعالیت سطح بالای عضله و برگشت به تمرینات کامل را خواهیم داشت.ورزشکار می تواند تمرینات حس عمقی را با استفاده از یک تخته تعادل زمانیکه قدرت کاملا بهبود یافته است، معمولا 3 تا 4 هفته پس از بروز آسیب شروع کند. تمرینات حس عمقی برای پیشگیری از آسیب مجدد، حداقل 10 هفته ادامه داشته باشد.

 

 

 بازگشت به ورزش

در مچ پای آسیب دیده باید دامنه حرکت کامل و بدون درد وجود داشته باشد. ورزشکار باید بتواند بدون لنگیدن، را برود . قدرت مچ پای آسیب دیده باید حداقل 90 درصد طرف بدون آسیب باشد. در صورتیکه نتایج تست دویدن و عملکردی قبل از آسیب در دسترس باشد، ورزشکار باید پیش از بازگشت به برنامه تمرین معمولی بیش از 90 درصد توانایی های عملکردی را نشان دهد. ورزشکار باید بتواند پیش از بازگشت به مسابقه ، حداکثر سرعت در دو و کاتینگ را بدست بیاورد.

 

 منابع :

- TEAM PHYSICIAN MANUAL (FIMS)

Lyle J. Micheli, Fabio Pigozz, Kai-Ming Chan, Walter R. Frontera, Norbert Bachi, Angela D. Smith and S. Talia Alenabi.

 -Sport Rehabilitation and Injury Prevention , Paul Comfort  - Earle Abrahamson

 -Sport Injury Prevention, Roald Bahr  - Iars Engebretsen

 -Rehabilitation Techniques. William E.Prentice

- Sports Injuries Guidebook. Gotlin. Robert S

 

تهیه و تنظیم : سمیه کریمی
دانشجوی دکتری آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی

فدراسیون تکواندو در شبکه های اجتماعی

اخبار ، تصاویر ، ویدئو و اطلاعیه های ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید

پیوندهای مهم


لیست داروهای ممنوعه 2020

مشاهده

قوانین ، ثبت علامت تجاری

مشاهده

پایگاه خبری شهدای تکواندو

مشاهده

بانک اطلاعات فدراسیون

مشاهده

جشنواره شهید رجایی

مشاهده

تقویم ورزشی سال 1400

مشاهده